High School Day '09

by Jacqueline Heruela
BS Chem En'g, Room 10

Highschool life o my highschool life. “Haiiii!, wish we could turn back time.” Ganito ang mga pangarap ng mga estudyante lalong lalo na yung mga college students. Ibang iba kasi yung college life sa highschool life. Ibang level na kase ang college sa highschool, kasi naman, dito natin nararanasan ang mga pasakit ng mga tao bago sila makipagsapalaran sa mas malaki at totoong mundo sa labas ng apat na sulok ng mga silid aralan ng mga unibersidad at magtrabaho.

Noong ika-24 ng Nobyembre naging Masaya ang lahat ng mga dormers nung nalaman nila na may parating na High School Day na activity dito sa best dorm, HALL 1. Nagsimula ang lahat sa pag hahanap ng kanilang uniporme. Nagsiuwian ang iba at ang iba naman ay tumawag para mapadala ang kanilang uniporme. Handang handa na talaga ang lahat. Mapa blouse, palda, cravat/ribbon or anu man tawag nila, medyas, sapatos, id at pati na rin ang mga abubot nila sa katawan, sa buhok mn o sa mukha basta highschool student ang porma. Nakakatuwang isipin na lahat ay galak na galak sa parating na activity.

The day before ng activity merong ibang nagsasabi na “hindi ako makatulog”, alam nyo kung bakit? “ kase naeexcite na talaga ako sa activity bukas, yung High School Day!” Miss na kasi nila maguniform at magporma ala highschool student. Haiii naku talaga naman, sino naman ang hindi maeexcite sa mga activity ng Hall1 e kasi puno ng mga supresa at maraming kaechosan ang mga actibidad nila. Meron namang nagsasabi na nahihiya silang lumibot sa UP campus na nakauniform. Ang masasabi lang ng ibang mga dormers ay “wag na lang siyang mahiya kasi hindi naman siya ang nag iisang lumilibot sa campus na nakauniporme”. We are all 1 at Hall 1. Oh diba?One for all, all for one ang dating.

GOOD MORNING!

”Yey!masusuot ko ulit uniporme ko. After how many years!”hahaha..dali dali silang naligo at nagbihis. O ang ingay na nila sa labas, nagsisipag chika na at nagsisipag describe na ng mga uniforms ng isa’t isa.

Buong araw kami sa CAS/SOTECH/CFOS na naglilibot na nakauniporme. Iba’t ibang reaction ang makikita sa mga taong nakakasalubong namin. Maski na ang mga kaklase at guro ay nagsipag komentaryo na rin sa suot naming uniporme. Nakakatuwang isipin na meron akong naririnig na gusto rin nilang masuot muli ang kanilang uniporme nung high school, besides kahit anong klaseng damit pwede mo naman masuot dito sa UP diba?

Sa gabing yaon ay nagsipaghanda na ang lahat dahil mag-uumpisa na ang sinasabing aktibidad. Picture dito picture doon. Hai talaga tong mga hall 1 dormers ayaw magpaawat sa pagpapapicture. Mga PHOTOGENIC kasi mga hall 1, este mga papicture adik pala.Haha.. Syempre kakabit na ng buhay high school student ang flag ceremony kaya talagang patutuhanan ang panunumbalik natin sa pagka-high school, nag-umpisa ang actibidad kinahapunan sa pagkanta ng ating pambansang awit. Meron ding konting exercise para maenergize tayong mga Hall1. At pagkatapos nito ay pagsasalamat sa Dakilang Panginoon. Syempre dapat lang natin pasalamatan ang Panginoon Diyos. Oh di ba? High school na high school ang atmosphere. Tapos merong seremonyang napakaseryoso na hindi ko na alam kung pano ko siya madedescribe, tinatawag nila ‘yung ecumenical service bilang pagbibigay pugay at pasasalamat sa Panginoon. Kahit saang reiyon at relihiyon man tayo galing, iisang DIYOS pa rin ang pinupuntahan natin kung tayo’y humaharap sa matinding mga pagsubok ng buhay. Pagkatapos ng pagseseryoso ay pumunta naman kami sa masayang bahagi ng programa. Una ay ang pagkilala sa mga emcees. Lalong lalo na itong si Mamita, Ay Grabeeh! Saan ka ba naghigh school, Mamita? Pagkatapos naman ay ang pagpapakita ng girls and boys wing presentation. Ibang performance level na talaga to, mga kaibigan. O talaga naman oh! Haha..Pagkatapos nun ay hindi rin nagpaawat ang House Council pati na rin ang mga Upperclassmen.

Nang matapos na ang lahat, nag awarding na sila. Oh diba! Parang recognition lang noong high school. May award-awards pang nalalaman. Siyempre hindi ko alam kung ano ang mga criteria nila. Bigla lang silang nagsabi ng rank ng isang dormer at binigyan yung taong tinawag nila ng “medal”. By the way, ang galing galing talaga ng mga upperclass mag-isip ng material pang award! So RESOURCEFUL! Love it!

Ayan na! Blessings from the Lord, umabon talaga! Pumasok kami at doon na lang kami sa lobby nagpatuloy ng programa. Akala ko tapos na ang lahat, yun pala ay hindi pa. Bitin kasi pag natapos naman ng maaga ang programa, buti na lang may game na hinanda ang mga upperclass, yun ay ang pagvi-videoke ng mga dormers na mabubunot ang kanyang/kanilang pangalan. Ang saya talaga, kahit ang mga ibang dormers ay nagsisipagsabay na rin sa kantahan. Dito na nagsilabasan ang mga talento ng dormers sa pagkanta. Ang galing galing talaga nila! ‘Di lang ‘yun may mga love team pang nadi-discover ha. Ahemmm. ‘Di ko talaga makalimutan kung paano titigan ni Marc Troi si Bea nung mag-duet sila. Halos ‘di maawat ang lahat sa katitili. Kahit ang mga taga-boy’s wing panalo sa hiyawan at kanchawan. Support kumbaga. Talagang madaming pusong napaglapit dahil sa kapangyarihan ng musika anu – puso ng pagkakaibigan at kapatiran mapaloob man at hanggang sa labas ng Hall1.

Haayy naku! Sana maulit naman ito ulit. Mamimiss talaga namin ang Hall 1. “You’re the BEST!”