Alaala sa Hall 1

by Anonymous (Magpakilala ka nga)

Habang ako’y nakaupo sa kubeta,
naisipan kong sumulat ng tula.
Tulang tungkol sa pamamalagi ko,
ng 6 na buwan sa dorm ni madam Tronco.

Ako’y napaisip, ako ay nalito,
kung pano ko dudugtungan tula kong ito.
Hanggang umabot sa puntong.. “aha!”
Sisimulan ko ito sa dal’wang letra…

SA dormitoryong ito, ako’y nakatagpo,
ng samu’t samong klase ng tao.
Mabait, mabibig, matahimik, magulo,
kahit ano, kumpleto ang Hall 1 nito.

Nakilala ko rin ang mga upperclassmen,
na handang mag alay ng kamay sa freshmen.
Maliit, malaki kayang solusyunan
Pwera 'guro kung pera'y pag-uusapan.

Ang gustong magrosaryo, DASOC ang lapitan,
ang mahilig sa cards PUSOC ang kailangan.
Kung kumukulo ang tiyan si ate Fel ang puntahan,
Kung wala kang load, kay Kuya Rex ka umutang.

Sino ba ang makakalimot sa ube jammers,
O di kaya sa broderhud ng mga dormers.
Idagdag mo pa sina tiyay tuting,
at ang alagang aso kuno ng boys wing.

Pagkatapos ng nakakabinat na klase,
mga lalake’y raragasa sa room 23.
Dito naglalaro ng pokemon sina JC,
Rez, Jayson, kuya Mon at Anthony.

Salamat sa PC ni Kuya Rexy,
at ang mga Adan ay naging happy.
Sa digicam din n’yang walang kasawa-sawa,
magtake ng pictures sa gaya kong feeling artista.

Sari-saring pakulo hatid ng dormitoryo,
upang bigyang ngiti ang mga tulad ko.
Binugoy, high school day o kaya’y huego,
ito’y karanasang tatatak sa puso ko

At sa natitirang tatlong buwan,
na pamamalagi ko sa Hall 1.
Ako’y lugod na nagpapasalamat(sa Diyos)
Kayo'y natagpua't nakilala ko Lahat!